Paulo Freire, Ana Maria Araùjo Freire, Walter de Oliveira
Επιμέλεια: Γιώργος Τσιάκαλος
Θεσσαλονίκη
Επίκεντρο
2021
σ. 191
Εισαγωγή στην Παιδαγωγική της Αλληλεγγύης
Walter Ferreira de Oliveira
Κατά την έναρξη της εκδήλωσης που έγινε προς τιμήν του Πάουλο Φρέιρε στο πανεπιστήμιο Northern Iowa το 1996, ο πρύτανης του πανεπιστημίου Dr Robert Koob ανέφερε ότι αποτελεί μια ιδιαίτερη στιγμή στις ζωές μας η ευκαιρία που έχουμε να συναναστρεφόμαστε σημαντικές προσωπικότητες. Παρομοίασε αυτό που ένιωθε εκείνη τη στιγμή με τα συναισθήματά του πολλά χρόνια πριν, τη δεκαετία του 1960, όταν είχε παρακολουθήσει την ομιλία του Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, κοντά στο πανεπιστήμιο, ο οποίος είχε μιλήσει με την ίδια λαμπρότητα για θέματα εκείνης της εποχής. Ο Πάουλο Φρέιρε βρισκόταν στην ίδια κατηγορία, αναγνωρίστηκε από το πανεπιστήμιο Northern Iowa ως ένας από τους πιο επιφανείς ακαδημαϊκούς του 20ού αιώνα, και παιδαγωγός με μεγάλη επίδραση σε όλο τον κόσμο. Η επιρροή του ξεπερνά το ειδικό πεδίο του γραμματισμού και επεκτείνεται σε όλα τα πεδία της εκπαίδευσης, σε όλο τον πλανήτη. Οι φιλοσοφικές του θέσεις μας βοήθησαν να αλλάξουμε την αντίληψή μας για την εκπαίδευση, αλλά και για την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια δεν θα ήταν αυτά που είναι σήμερα χωρίς τη δική του επίδραση.
Συνεπώς, δεν αποτελεί εύκολο εγχείρημα να παρουσιάσουμε άλλο ένα μέρος της κληρονομιάς του Πάουλο Φρέιρε –το βιβλίο Παιδαγωγική της Αλληλεγγύης– που στην έκδοση αυτή εμπλουτίζεται με σχολιασμό από φημισμένους κριτικούς στοχαστές, όπως ο Henry Giroux, ο Donaldo Macedo και ο Norman Dezin, σε συνδυασμό με τη συμβολή της Nita Freire καθώς και με τη δική μου. Έχοντας γεννηθεί στη Βραζιλία, η ζωή μου επηρεάστηκε βαθύτατα ως μαθητής, επαγγελματίας και εκπαιδευτικός από τις ιδέες, τη φιλοσοφία και τη διδασκαλία του Φρέιρε. Το όνομά του είναι συνώνυμο της απελευθέρωσης, της ελευθερίας, του αγώνα ενάντια στην καταπίεση, της ελπίδας και της Παιδαγωγικής με την ουσιαστική της έννοια.
Η εκπαίδευση, που είναι ένας από τους σημαντικότερους θεσμούς κοινωνικοποίησης, έχει αλλάξει θεμελιωδώς σ’ όλο τον κόσμο λόγω της επιρροής του Πάουλο Φρέιρε. Τα σημαντικά έργα του, όπως το βιβλίο Παιδαγωγική της Ελπίδας, που επαναπροσεγγίζει το βιβλίο Παιδαγωγική του Καταπιεζόμενου, και το βιβλίο Παιδαγωγική της Αυτονομίας, μας επιτρέπουν να εισχωρήσουμε στον θεσμό της εκπαίδευσης μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο και να συνειδητοποιήσουμε τις άρρηκτες διασυνδέσεις με τα συστήματα καταπίεσης. Μετέπειτα σε πολλές άλλες εκδόσεις τονίστηκε ότι οι εκπαιδευτικοί μπορούν και πρέπει να είναι φορείς της ελπίδας, και όχι συνεργοί στην απόγνωση. Ο θεσμός της εκπαίδευσης ξεκινά με αγώνα και διατηρείται ζωντανός με αγώνα, έναν αγώνα που πρέπει να συμπεριλαμβάνει την αγάπη, τη συμφιλίωση, την ελευθερία και την ελπίδα. Το μήνυμα του Φρέιρε είναι απαραίτητο σ’ έναν κόσμο όπου οι περισσότεροι από αυτούς που επηρεάζουν τη νεολαία και τις κοινότητες διαδίδουν την ιδέα της παγκοσμιοποίησης – ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να ζήσουμε, ένας τρόπος διαχείρισης των πραγμάτων, ένας τρόπος να είμαστε άνθρωποι, και η μόνη μορφή εκπαίδευσης είναι αυτή που υπηρετεί τα συμφέροντα της οικονομίας της αγοράς. Ο Φρέιρε πρωτοστατεί στην απομυθοποίηση αυτής της απαισιόδοξης και μοιρολατρικής αντίληψης. Ο Φρέιρε αποτελεί έμπνευση για όσους/ες πιστεύουν, παρά την τεράστια προπαγάνδα περί του αντιθέτου, ότι μπορούμε να γίνουμε άνθρωποι με εντιμότητα και αξιοπρέπεια, και να μην αποδεχόμαστε τη μετατροπή του ανθρώπου σε εμπόρευμα. Αυτές οι αρχές, από μόνες τους, δικαιολογούν την ανάγκη να ακούμε περισσότερο, να διαβάζουμε περισσότερο και να απολαύσουμε εδώ άλλο ένα έργο του Πάουλο Φρέιρε –ένα από τα τελευταία του στο υπέροχο ταξίδι του ανάμεσά μας– που γεννήθηκε με πολλή αγάπη, σοφία και αλληλεγγύη.
Έγραψαν γι το βιβλίο
Η γενναιοδωρία του Πάουλο, η έντονη προσωπικότητά του, η εμπιστοσύνη του στους ανθρώπους και η πίστη του στην εκπαίδευση ως προϋπόθεση της ικανότητας των ανθρώπων να αποφασίζουν για τη ζωή τους και να πράττουν ανάλογα για την αντιμετώπιση των δύσκολων συνθηκών, είναι απαραίτητα στοιχεία για την κατανόηση των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε σ αυτές τις μαύρες περιόδους της ιστορίας μας. Στις εμπειρίες που απόκτησε στη ζωή του ο Πάουλο είδαμε μια εκπληκτική επιβεβαίωση της ανθρώπινης αλληλεγγύης. — Henry A. Giroux
Το βιβλίο της Nita Freire και του Walter de Oliveira, για μια ακόμη φορά, μας υπενθυμίζει την επιμονή του Φρέιρε στη διανοητική συνοχή, μια συνοχή που περιορίζει το χάσμα μεταξύ λόγου και δράσης και ελαχιστοποιεί τις αντιφάσεις που συχνά παραλύουν προοδευτικά πολιτικά εγχειρήματα. Στην ουσία, ο Φρέιρε πάντα μας καλούσε να ενστερνιστούμε την ελπίδα ως μια μετασχηματιστική δύναμη, κατανοώντας τις σχέσεις μας μέσα στον κόσμο και με τον κόσμο, ως ιστορικούς παράγοντες, που μας κάνουν ικανούς να αποκαλύψουμε και να καταγγείλουμε κάθε μορφή καταπίεσης, έτσι ώστε να αναγγείλουμε έναν πιο δίκαιο και πιο ανθρώπινο κόσμο. — Donaldo Macedo
Για τον Φρέιρε, στην αλληλεγγύη ως πράξη συμπαράστασης οδηγούνται οι άνθρωποι ξεκινώντας από διαφορετικές κοσμοθεωρητικές αφετηρίες και χρησιμοποιώντας διαφορετικούς δρόμους.Το ουσιαστικό κοινό γνώρισμα σε όλες τις περιπτώσεις είναι η συμπαράσταση στους καταπιεσμένους σε όλα όσα έχουν ανάγκη – τόσο «στο ποτήρι νερό» όσο και στον πολιτικό αγώνα ενάντια στην καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, ενάντια στην εκμετάλλευση, στις διακρίσεις, στο ρατσισμό και στον κοινωνικό αποκλεισμό. Με την έννοια αυτή η πράξη αλληλεγγύης μπορεί να λειτουργήσει ως συνεκτικός ιστός ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν διαφορετικές απόψεις σε μια σειρά άλλων θεμάτων.Αυτή η πεποίθηση, που χαρακτηρίζει τη ζωή του και διαπερνά όλο το έργο του, είναι ίσως το σημαντικότερο μήνυμα αυτού του βιβλίου προς όσες/ους αγωνίζονται για μια πραγματικά ανθρώπινη κοινωνία. — Γιώργος Τσιάκαλος
Ακούστε τον Γιώργο Τσιάκαλο στην εκπομπή «VEGA DENEB ALTAIR» του Γιώργου Παπαζαχαρίου, όπου παρουσιάζει και τα τρία βιβλία της σειράς: “Παιδαγωγοί της αλληλεγγύης” των εκδόσεων “Επίκεντρο”.