25ρια τμήματα λοιπόν;

Δημήτρης Μαριόλης

Η κυβίστηση (κοινώς αποκαλούμενη και κωλοτούμπα) είναι άσκηση γυμναστικής αλλά και είδος ακροβατικού. Κατά την κωλοτούμπα ο δρων στηρίζεται αρχικά με το κεφάλι και τα χέρια στο έδαφος σε πρόσθια θέση και στη συνέχεια δίνει ώθηση ώστε το κάτω μέρος του σώματος να περάσει πάνω από το κεφάλι -το οποίο πάντα βρίσκεται σε επαφή με το έδαφος- και να καταλήξει στο έδαφος σε ύπτια θέση.

Πηγή: el.wikipedia.org

Στις 18 Μάη, η Υπουργός Παιδείας δήλωνε σε συνέντευξή της στα Νέα: «Δεν θα συμπεριληφθούν στο νομοσχέδιο οι διατάξεις που αφορούν [στον] αριθμό των μαθητών ανά τάξη στο δημοτικό σχολείο». Δέκα ημέρες αργότερα, στις 28 Μάη, καταθέτει το νομοσχέδιο με τίτλο «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις», το οποίο, στο άρθρο 50 προβλέπει αύξηση του μέγιστου αριθμού παιδιών ανά τμήμα, από 22 στα 25 παιδιά για τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία. Πρόκειται για ένα ακόμα δείγμα γραφής για το είδος της εκπαιδευτικής πολιτικής που ασκεί το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση.

Επιπλέον, στο ίδιο άρθρο ορίζεται ότι, σε νηπιαγωγεία και δημοτικά, ο ελάχιστος αριθμός των μαθητών δεν μπορεί να είναι μικρότερος από δέκα πέντε (15) ανά τμήμα, ενώ καταργούνται οι τριμελείς επιτροπές του Π.Δ. 79 και όλες οι αρμοδιότητες υποχρεωτικών μετακινήσεων μαθητών μεταβιβάζονται αποκλειστικά στους Διευθυντές Εκπαίδευσης. Τέλος, η ισχύς των παραπάνω διατάξεων αρχίζει για την πρώτη εγγραφή προνηπίων ή νηπίων στο νηπιαγωγείο και για την εγγραφή στην πρώτη τάξη του δημοτικού από το σχολικό έτος 2020-2021 και εφεξής. Επειδή όμως το νομοσχέδιο δεν προβλέπεται να ψηφιστεί έως τις 10 Ιουνίου και θα περάσουν και κάποιες ημέρες έως ότου εκδοθεί το σχετικό ΦΕΚ, θα πρέπει να οριστούν τα τμήματα με βάση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο που προβλέπει 22 μαθητές ανά τμήμα. Τι θα κάνει λοιπόν το Υπουργείο; Κατά τη γνώμη μας είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει τη γνωστή τακτική της «προοικονομίας» που έχει ήδη αξιοποιήσει δύο φορές στο τρέχον σχολικό έτος: για την επιλογή των σημαιοφόρων και για την κατάργηση της αργίας της 30ης Ιανουαρίου.  Και στις δύο περιπτώσεις, υπενθυμίζουμε το Υπουργείο εκδίδει εγκυκλίους που, παραβιάζοντας κάθε δικονομική λογική, ορίζουν τη σχολική ζωή με βάση αυτά που αναμένεται ότι ΘΑ ψηφιστούν από τη Βουλή. Αντιδημοκρατική και επικίνδυνη τακτική – αλλά ποιος περίμενε κάτι διαφορετικό από την κυβέρνηση Μητσοτάκη; Είχαμε από τότε προειδοποιήσει ότι πρόκειται για μια παράτυπη τακτική νομικής ακροβασίας που ήρθε για να μείνει. Ωστόσο, το εκπαιδευτικό κίνημα δεν πρέπει να αιφνιδιαστεί. Μια ενδεχόμενη έκδοση σχετικής εγκυκλίου που θα ορίζει ότι τα τμήματα των νηπιαγωγείων και της Α΄ Δημοτικού σχηματίζονται με βάση το νομοσχέδιο που ΘΑ ψηφιστεί, πρέπει να απαντηθεί άμεσα με μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών και γονέων στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης ώστε να μην εφαρμοστεί η αύξηση των μαθητών ανά τμήμα.

Θα αναρωτηθεί κανείς γιατί η Υπουργός Παιδείας υποχρεώθηκε σε μια τόσο εντυπωσιακή κυβίστηση. Αρκεί όμως να ρίξει μια ματιά στις εκτιμήσεις αιρετών για τις χαμένες θέσεις εργασίας νηπιαγωγών, δασκάλων και εκπαιδευτικών ειδικοτήτων για να αντιληφθεί το πολυπόθητο μακροοικονομικό όφελος στο οποίο στοχεύει η συγκεκριμένη διάταξη. Συγκεκριμένα, με βάση αυτές τις εκτιμήσεις, υπολογίζοντας με 24ρια τμήματα, έχουμε 71 λιγότερα τμήματα Α΄ Δημοτικού στη Διεύθυνση Α΄ Αθήνας, 54 στη Β΄ Αθήνας, 53 στη Γ΄ Αθήνας, 33 στη Δ΄ Αθήνας, 56 στην Α΄ Πειραιά, 51 στην Ανατολική Αττική και 8 στη Δυτική Αττική. Σύνολο, 326 τμήματα Α΄ Δημοτικού λιγότερα στην Αττική. Αντίστοιχες είναι και οι μειώσεις τμημάτων νηπιαγωγείων.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση της εκπαιδευτικής πραγματικότητας για να κατανοήσει κανείς ότι, σήμερα ειδικά, απαιτείται μικρός αριθμός μαθητών ανά τμήμα ώστε να αναβαθμιστεί η εκπαιδευτική διαδικασία, να αντιμετωπιστούν πιο αποτελεσματικά τα μορφωτικά ελλείμματα της μακρόχρονης αναστολής των σχολείων και να διασφαλιστούν οι κανόνες υγιεινής και τήρησης των αποστάσεων στις σχολικές αίθουσες στην περίοδο της πανδημίας. Ωστόσο, οι κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ για δραστικές περικοπές και μείωση του κόστους των δημοσίων δαπανών έχουν απόλυτη προτεραιότητα για το Υπουργείο Παιδείας.

Τις επόμενες ημέρες, εβδομάδες και μήνες, το εκπαιδευτικό κίνημα θα αναμετρηθεί μετωπικά με τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Απέναντι στη σιδερένια αποφασιστικότητα του ΟΟΣΑ και το νεοθατσερισμό της Κεραμέως οφείλει να προτάξει τη μαζικότητα, τη φαντασία, τη δυναμική του αλλά και μια πλατιά μετωπική πολιτική συμμαχιών με τους γονείς και τους εργαζόμενους. Το συλλαλητήριο της 1ης Ιουνίου αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό σε αυτή την προσπάθεια.