ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΙ 1 ΛΕΠΤΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ; ΚΙ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ !!!

Δημήτρης Χαλβατζηδάκης

Σήμερα 11/7/22 το ευρύτερο λαϊκό κίνημα πέτυχε μια ανέλπιστη και σπουδαία νίκη. Πέτυχε την ακύρωση της έξωσης από το σπίτι της της κ. Ιωάννας Κολοβού, συνταξιούχου δημοσιογράφου. Πέτυχε να κρατήσει τα κλειδιά στα χέρια της, κυριολεκτικά, και να μην πέσουν στα χέρια μιας ακόμη εταιρείας Airbnb, καθώς αυτός είναι ο νέος ιδιοκτήτης μετά τον πλειστηριασμό. 

Φυσικά πολλοί/ες θα αναρωτηθούν πως αυτό θεωρείται νίκη. Όταν απέναντι σου έχεις όλη την μνημονιακή νομοθεσία για τους πλειστηριασμούς, τις τράπεζες, τα funds, τις εταιρείες Αirbnb, τον δικαστικό επιμελητή  και την αστυνομία, τότε ναι είναι νίκη να σταματάς την εκτέλεση της έξωσης!

Κι αυτή η εξέλιξη ήταν προϊόν δύο βασικών παραγόντων

Ο πρώτος και ίσως ο βασικότερος παράγοντας είναι αυτός του πληττόμενου προσώπου. Αυτού που απειλείται με έξωση. Του ίδιου του υποκειμένου. Και επειδή τελικά στη ζωή τίποτα δεν είναι a priori δεδομένο, δεν ήταν ευθύς εξαρχής δεδομένη κι η στάση της Ιωάννας. Παρότι κι η ίδια ασκούσε επί χρόνια ένα πλούσιο σε κοινωνικές εμπειρίες και σχέσεις επάγγελμα, ένιωθε πολύ μόνη στις αρχές της περιπέτειας. Διάλεξε όμως τελικά τον δρόμο του αγώνα, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Γιατί; Γιατί στο διάβα της συνάντησε πρόσωπα γνωστά, μέσα απ’ τη συλλογικότητα της Ενωτικής Κίνησης κατά των πλειστηριασμών. Αυτή η συνάντηση ήταν κι ο καταλύτης ώστε να επιλέξει τελικά τον δρόμο του αγώνα και της ζωής. Πραγματικά κανείς και καμία μόνος και μόνη. Κανείς και καμιά. 

Ο δεύτερος εξίσου καταλυτικός παράγοντας σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα στη μάχη, ο λαϊκός παράγοντας. Η στάση του κοινωνικού-πολιτικού υποκειμένου. Γιατί μπορεί να ήταν εκεί κι ο δικαστικός επιμελητής, που ως αυτοκράτωρ κουνούσε το δάχτυλο και απειλούσε με τα ΜΑΤ, μπορεί να ήταν εκεί και αστυνομικές δυνάμεις, ωστόσο εκεί ήταν και σήμερα και την Παρασκευή 1/7, κόσμος οργανωμένος από όλο το φάσμα της Αριστεράς και από τον ΣΥΡΙΖΑ, η Ενωτική Κίνηση Κατά των Πλειστηριασμών, κόσμος από τον Α’ Σύλλογο Αθηνών των εκπαιδευτικών ΠΕ, των εργαζομένων στον δήμο, και απλός μη οργανωμένος κόσμος απ’ τη γειτονιά. Άνθρωποι που απλώς άκουσαν τα συνθήματα, άνθρωποι που κάτι άκουσαν στο ραδιόφωνο ή είδαν κάποιο κάλεσμα δημοτικής κίνησης στα social media. Και εδώ, ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο είναι πως μπροστά στον φανερό και μέγιστο κίνδυνο, κυριάρχησε αμέσως η λογική και πρακτική της ενότητας στη δράση. Της ενότητας στον αγώνα. Χωρίς ηγεμονικές διαθέσεις. Με γρήγορα αντανακλαστικά. Αποφασιστικότητα.

Μα εκεί ήταν και τα ΜΜΕ. Ήταν τουλάχιστον ένα κανάλι και βρεθήκαμε στην αμήχανη μα και ευχάριστη θέση, ένα κανάλι τηλεόρασης να στέκεται μαζί σου κι όχι κόντρα σου. Αλλά ήταν μήπως αυτός ο καταλύτης. Ξεκάθαρα Όχι. Όταν ο δικαστικός επιμελητής προσπάθησε δυο φορές με την αστυνομία και τον …κλειδαρά να εισβάλει στην πολυκατοικία, μπλοκάραμε την πόρτα και βάλαμε φραγμό!!!! Ήταν το κίνημα που είπε όχι. Κανένα κανάλι δεν το έκανε και δεν θα μπορούσε να το κάνει.

Να γιατί λοιπόν θεωρούμε, πως ήταν νίκη στο και πέντε. Τώρα η Ιωάννα και μεις πήραμε αναστολή της έξωσης.  Η μάχη συνεχίζεται. Νέοι σχεδιασμοί, νέες διαδικασίες σε όλα τα πεδία αυτού του μακρού, σκληρού και βαθιά άνισου αγώνα. Μα τώρα και η Ιωάννα και το λαϊκό κίνημα ξέρουμε τουλάχιστον ότι μπορούμε και να πετυχαίνουμε!!!!