Όπου ακούς πολλά κεράσια, πάρε μικρό καλάθι

Τάσος Σταυρόπουλος*

  • Εδώ και 8 μήνες  οι «φιλεργατικοί»   δημοσιογράφοι -μας βομβάρδιζαν   για τις αυξήσεις που θα έπαιρναν οι συνταξιούχοι και, μάλιστα, αναδρομικά  από  1η Οκτωβρίου 2019, σύμφωνα με τις   αποφάσεις  1889 και  1890/4.10.2019 του ΣΤΕ.
  • Κατ’ αρχήν αυξήσεις, αυξήσεις   στις επικουρικές  συντάξεις.   Κάθε πρωί  τα πρωινάδικα  μοίραζαν   σε 500.000 συνταξιούχους  αυξήσεις   στην επικουρική τους.   Στο κόλπο και ο Υπουργός Εργασίας.    Αν και φωνάζαμε ότι απόφαση  του ΣΤΕ, με πρόεδρο  τότε  τη σημερινή πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας,  αφορούσε  περίπου  260.000   συνταξιούχους,  τους   δικαστικούς και ΔΕΚΟ, με  άθροισμα κύριας και επικουρικής άνω του 1300€, μετά τον επανυπολογισμό του 2016,   τα ΜΜΕ   μοίραζαν κάθε πρωί   αυξήσεις σ’ όλους  και καλλιεργούσαν   ανερυθρίαστα αυταπάτες. Σημειωτέον  ότι  η   απόφαση     άφηνε απέξω   1.000.000  συνταξιούχους  και  φυσικά δεν αφορούσε κανένα από   χαμηλοσυνταξιούχους των  200 και 300€,   που η κυβέρνηση   ΣΥΡΙΖΑ  από σοσιαλιστική ευαισθησία τους  έκοψε το ΕΚΑΣ.  
  • Κα φθάσαμε   στις 2 Ιουνίου.  Ο  Υπουργός   ανακοινώνει   αυξήσεις   από  5  έως  190 €   σε 238.000.   Οι  500.000  έγιναν  ξαφνικά  238.000. Και  κανένας   δεν το σχολιάζει.    Και  από  αυτούς  πολλοί  πήραν ψίχουλα. Το χειρότερο, πολλοί πίστεψαν  τα ΜΜΕ   ότι  η επικουρική τους  θα αυξηθεί    και  απογοητεύτηκαν.   Το μικρό  καλάθι  που  προτείναμε  να κρατάνε    δεν  τους έδινε καμιά  ελπίδα   και έτσι  προτίμησαν το μεγάλο  καλάθι.  Γιατί χωρούσε περισσότερα.  
  • Τώρα  μπαίνει   σε   εφαρμογή   το    2ο  σενάριο. Σύμφωνα  με την πιο  πάνω  απόφαση  του ΣΤΕ, τα ποσοστά   της ανταποδοτικής  σύνταξης   έπρεπε  να αυξηθούν  για όσους είχαν    πάνω  από  30 χρόνια  συντάξιμα. Ο  ν.  Βρούτσης   4670/28.2.2020   αύξησε  πράγματι   τα ποσοστά , υλοποιώντας την απόφαση  του ΣΤΕ.  Τώρα  τη σκυτάλη  την  πήραν  πάλι τα  ΜΜΕ.  Μοιράζουν  για το Σεπτέμβρη  αναδρομικές  αυξήσεις, από 1η  Οκτωβρίου  2019,  στις κύριες συντάξεις   .  Αλλά,  όπως   συμβαίνει   συχνά,  ο διάολος κρύβεται   στις λεπτομέρειες:   Οι  όποιες  αυξήσεις προκύψουν,  θα αφαιρεθούν   από την  προσωπική διαφορά. Και έτσι  κανένας   παλιός   συνταξιούχος   δεν  πρόκειται  να πάρει   αύξηση. Ο ν.   Κατρούγκαλου  έχει δέσει   χειροπόδαρα  τους συνταξιούχους, ώστε να αποδημούν  εις Κύριον   με την ίδια σύνταξη. Η  προσωπική   διαφορά εγγυάται  ότι  , και αν  ακόμη  κάποια  κυβέρνηση( υποθετικά   πάντα)   δώσει     αυξήσεις ,  κανένας   δε θα παίρνει. Και  οι νέοι  συνταξιούχοι,  όταν  θα εργάζονται   40  χρόνια(!),  κάτι  θα παίρνουν. Από  42,80%   η ανταποδοτική   γίνεται  50%.   Αλλά  και  εδώ ο  διάολος   κρύβεται  πάλι  στις λεπτομέρειες:  Ποιος  μελλοντικός   συνταξιούχος   θα συμπληρώνει  40 χρόνια συντάξιμα με την ανεργία και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας,  για  να πάρει   αυξημένη σύνταξη; Στα   67 χρόνια ( αν δεν αυξηθεί  το όριο  ηλικίας)    θα  απολύεται   με  αυτοδίκαιη   απόλυση και είναι  ζήτημα  αν θα κατορθώνει   να  συγκεντρώνει   25 χρόνια  συντάξιμα.   Αλλά τα  κανάλια   παρουσιάζουν  ως  μέγα επίτευγμα  ότι   ο νέος  νόμος   δίνει  μεγαλύτερη   σύνταξη  με  …….40  χρόνια εργασίας.  
  • Παρά ταύτα   οι αυξήσεις  έρχονται!  Τα πρωινάδικα μέχρι  το  Σεπτέμβρη   θα  μοιράζουν αναδρομικές  αυξήσεις και  τελικά  θα  μας πείσουν  ότι όλοι θα πάρουμε.  Δεν είναι αμελητέο   να  ζεις  με την ελπίδα  για 4-5 μήνες.  Η  απογοήτευση  μπορεί  να μας έρθει  κατακέφαλα, όπως   τώρα  με την επικουρική,  αλλά  μέχρι  τότε  κάτι  άλλο  θα βρουν να μας  σερβίρουν.   Η ελπίδα  πεθαίνει τελευταία.  Και σαν έτοιμοι   από  καιρό,  κάθε  φορά κάτι  θα προσμένουμε, μέχρι  που δε θα έχουμε  το  κουράγιο  να αντιδράσουμε. Το σύστημα  ξέρει να μας  δουλεύει.  Πρόθυμα  φερέφωνα  άφθονα διαθέτει  για να μας πετάνε ένα ξεροκόμματο.  Υπάρχει  ένα εύλογο  ερώτημα:    Γιατί  τους ακούμε και εν τέλει  τους πιστεύουμε;  Δε βλέπουμε άλλη  λύση;  Και  σαν τους πνιγμένους  πιανόμαστε  από τα μαλλιά μας; Μήπως,  αν  τους απορρίψουμε  και  μείνουμε  ξεκρέμαστοι, πρέπει      να αλλάξουμε, γιατί  μια ζωή  μας δουλεύουν  ;  Μήπως  αυτό είναι  περισσότερο   επώδυνο; Φοβόμαστε  το κενό; Την αλλαγή; Δεν  έχω  απάντηση. Με  ενοχλεί  πάντως  που επιβιώνουν οι φελλοί  και μας κατευθύνουν εκεί που θέλουν.    Κάποιοι  έχουν μεγαλύτερη  ευθύνη, χωρίς να απεκδύομαι  και τη    δική μου  που μου αναλογεί.  Όταν,  όμως,  σκέπτομαι  ότι  ο  Κατρούγκαλος  παρουσίαζε  το  νόμο του-  λαιμητόμο  για τις   συντάξεις- ως φιλοσυνταξιουχικό(!) που θα έδινε  αυξήσεις  και  πολλοί  τον  πίστεψαν  τότε,   χάνω  κάθε   ελπίδα  και είμαι  έτοιμος  να πάρω τα βουνά.
  • Ο Τάσος Σταυρόπουλος είναι Πρόεδρος  της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών  (Π.Ε.Σ.ΕΚ)