Εκπαιδευτικοί των Σχολείων Μαρασλείου*
Τις τελευταίες ημέρες, στον ιστορικό χώρο του Μαρασλείου όπου στεγάζονται τα σχολεία που υπηρετούμε, πραγματοποιείται κατάληψη των αιθουσών του Παιδαγωγικού Τμήματος. Η κατάληψη αυτή, όπως και σε τόσες άλλες σχολές ανά τη χώρα μας, αποτελεί μέσο πάλης σε έναν μεγάλο Αγώνα που δεν αφορά μόνο όσους κι όσες σπουδάζουν σήμερα. Εμείς, ως εκπαιδευτικοί στον ίδιο χώρο αισθανόμαστε την ανάγκη να χαιρετήσουμε την προσπάθειά τους, να εκφράσουμε τη συμπάθεια και στήριξή μας, να δηλώσουμε πως δεν βρισκόμαστε μόνο φυσικά δίπλα τους. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε.
Ο φοιτητικός αγώνας αυτών των ημερών αποτελεί την αιχμή του δόρατος μιας κοινωνικής μάχης για την υπεράσπιση της Παιδείας. Η ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που ετοιμάζεται να υλοποιηθεί με σχετικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης είναι η κορωνίδα των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων που εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα, πέρα από το θεμελιώδες, καθολικό δικαίωμα στη μόρφωση και στην κατάρτιση. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών, των επιχειρηματιών, των λίγων έναντι των πολλών.
Δεν αγνοούμε πως για να τεθεί σε κίνηση η διαδικασία των μεταρρυθμίσεων χρειάστηκε η συστηματική υποβάθμιση των πανεπιστημίων, έτσι ώστε τα ιδιωτικά ιδρύματα να παρουσιαστούν ως ‘σωτήρες’ της ανώτερης εκπαίδευσης. Ως δασκάλες, δάσκαλοι και εκπαιδευτικό προσωπικό, οφείλουμε να τονίσουμε πως απέναντι στην ίδια υποβάθμιση στα δημοτικά σχολεία βρισκόμαστε κι εμείς καθημερινά αντιμέτωπες/οι. Καταλαβαίνουμε πως βρισκόμαστε κι εμείς στόχοι σε μια διαδικασία εν προόδω.
Γι’ αυτό και όχι μόνο τασσόμαστε κι εμείς στο πλευρό των αγωνιζόμενων φοιτητών και φοιτητριών. Υπερασπιζόμαστε την καθολικότητα και την ισοτιμία της δημόσιας εκπαίδευσης, μια από τις λιγοστές δημόσιες σφαίρες όπου οι άνθρωποι, τα παιδιά, συνυπάρχουν χωρίς περιορισμούς από την τάξη και την καταγωγή. Και όχι μόνο. Ως εκπαιδευτικοί, ενταγμένοι οργανικά μέσα στην κοινωνία, παρατηρούμε καθημερινά τον ατομικισμό, τον ανταγωνισμό και την αποξένωση να προελαύνουν. Στόχος του νομοσχεδίου της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης είναι η αύξηση του ανταγωνισμού, μέσω ενός ατελείωτου χαρτοπόλεμου – όποιος έχει τα περισσότερα επικρατεί, όποιος έχει λιγότερα δεν επιβιώνει. Η κοινωνική και η επαγγελματική ηθική μας μάς βρίσκει απέναντι σε αυτήν την καπιταλιστική λογική του κέρδους και του εργασιακού κανιβαλισμού. Δουλεύουμε με τα παιδιά σε ‘ομάδες’, χτίζουμε και αναζητούμε κοινότητες.
Ο Αλέξανδρος Δελμούζος στον ίδιο χώρο που συστεγαζόμαστε σήμερα με τους αγωνιζόμενους φοιτητές πρότασσε την ‘κοινότητα του Μαρασλείου’. Τιμώντας το πνεύμα αυτού του οραματιστή παιδαγωγού αλλά και κοινωνικού αγωνιστή, στεκόμαστε στο πλευρό εκείνων που μάχονται για μια πιο δίκαιη και ισότιμη κοινωνία, για μια πραγματικά δημόσια Παιδεία.
*Οι Εκπαιδευτικοί των Σχολείων Μαρασλείου:
Χρήστος Ποζίδης, Δέσποινα Ιωσηφίδου, Αποστόλης Γκαραφλής, Σοφία Γκίνη, Κατερίνα Κλωτσοτύρα, Ελένη Ντούσα, Κωνσταντίνα Μάνδραλη-Αντωνιάδου, Δήμητρα Ευαγγελία Δέδε, Νατάσα Χασούρη, Ηλιάνα Χριστοδούλου, Καλλιόπη Τσιμπίδα, Φωτεινή Ρεκούνα, Γιώργος Πέρρος, Τάνια Χασιώτου, Χρυσάνθη Γλαβίνα, Αθηνά Λάμπρου, Κατερίνα Στιούκη, Τρύφωνας Σπυρόπουλος, Κατερίνα Γιαμπουρά, Λάμπρος Τζώρας, Δόμνα Κουγιουμτζή, Νίκη Κωνσταντίνου-Σγουρού, Ελισάβετ Κουτσογιάννη, Κωνσταντίνα Σύψα
