Γιάννης Αναγνωσταράς
Αντί εκπαιδευτικού υλικού: Στις γειτονιές της εκπαίδευσης
Χάλκινα ίχνη
Είναι οι ορολογίες των «φοβιών» που δημιουργούν οι συνθήκες του εγκλεισμού εξαιτίας της πανδημίας του COVID-19. Είναι η πονηρία και η πολιτική ανηθικότητα που προστέθηκε ως αποτύπωμα της τακτικής του Υπουργείου Παιδείας να διαρρεύσει στα Μ.Μ.Ε. το πολυνομοσχέδιο μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα.
Στα χάλκινα ίχνη συγκαταλέγονται και οι δυνητικά αντικοινωνικές τοποθετήσεις Υπουργών της Κυβέρνησης που καλούν τον λαό να ανάψει κεράκι, γιατί ψήφισαν τα μνημόνια. Προφανώς δεν αφορά τις κ.κ. Υπουργούς το αποτύπωμά τους στην εκπαίδευση. Γι’ αυτό και δεν σιώπησαν. Ούτε διδάχθησαν από τις σπασμωδικές και απροετοίμαστες προσπάθειές τους για την εφαρμογή της εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης. Ούτε δίστασαν από τη θρασύτητα της «μανούβρας» για τη δωρεά τάμπλετ σε όλο τον λαό! Αντίθετα ευχαρίστησαν τους εφοπλιστές για την απλοχεριά τους και τη συμβολή στην προσπάθεια να γίνει η εκπαίδευση οικόσιτο των επιχειρηματικών ομίλων.
Οι απαρατήρητοι
Σε αυτό το αρνητικό φορτίο των ημερών συγκαταλέγεται και η Δ.Ο.Ε., το πολυπληθέστερο συλλογικό σώμα στον δημόσιο τομέα. Σε αυτό το τοπίο βαρύνει η απώλεια της Δ.Ο.Ε. να απαγκιστρωθεί από τον συνδικαλισμό «των σαλονιών». Γιατί ανακοινώσεις που αποτελούν σκιρτήματα λέξεων χωρίς πολιτικές αποφάσεις οδηγούν σε αμφισημίες που είναι χρήσιμες μόνο για την πολιτική ηγεσία στο Μαρούσι.
Το σοφό μυρμήγκι
Παρά την αφωνία της συνδικαλιστικής ηγεσίας, χτες, Μ. Πέμπτη, σύλλογοι Π.Ε και ΕΛΜΕ προχώρησαν ως πρώτο βήμα σε παραστάσεις διαμαρτυρίας. Στο Υπουργείο Παιδείας, στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιά Κέρκυρα κ.α. Γιατί επικαθοριστικό χαρακτήρα προσδίδει στο συλλογικό σώμα η αντίδραση στον ίδιο χρόνο και όχι σε μελλοντικό. Αυτόν τον κοινοτικό βίο της υπερασπίστηκε στις χθεσινές κινητοποιήσεις η εκπαίδευση.
Είναι το σοφό μυρμήγκι θα λέγαμε στους μαθητές μας, αν ήταν παραμύθι. Και είναι σοφό, γιατί υπερασπίζεται το δημόσιο σχολείο, αναιρώντας την αυθεντία και υψώνοντας τους στόχους με πρώτους τους μαθητές «των τελευταίων θρανίων».
Το σοφό μυρμήγκι είναι οι ταπεινοί δουλευτές που το προηγούμενο διάστημα βρέθηκαν δίπλα στα παιδιά με δικά τους μέσα, με εκπαιδευτικό υλικό και επικοινωνία που δεν χωρά στις πλατφόρμες του Υπουργείου.
Ας μην επιχαίρεται, λοιπόν, η πολιτική ηγεσία. Σε όσους … «Μυστικούς Δείπνους» και συνεδριάσεις οργανώνουν σχέδια το σοφό μυρμήγκι που άπλωσε το πανό του σήμερα θυμίζει ότι ο δύσκολος καιρός δεν κατάργησε τα όνειρα και τους αγώνες για το δημόσιο σχολείο των όλων, των ίσων, των διαφορετικών, χωρίς ταξικές διακρίσεις στη γνώση.
Καλούς αγώνες!