Γιώργος Λιάμπας
Άντε πάλι…
Αφού οι ιθύνοντες της εκπαίδευσης έκριναν ότι είναι παιδαγωγικά πιο ωφέλιμο να καθηλώνουν τα παιδιά μπροστά σε μια οθόνη για να κάνουν τηλεκπαίδευση από το να βγουν στο πάρκο για να παίξουν και να χαρούν με το χιόνι, τώρα έβαλαν στο μάτι και τις αποκριάτικες γιορτές.
Με μια, κουτοπόνηρη διοικητικά, ημιεπίσημη οδηγία που μεταβιβάζει και διαχέει ευθύνες, θέτουν εν αμφιβόλω τη νομιμότητα των αποκριάτικων εκδηλώσεων μέσα στα σχολεία, διότι διαταράσσουν, λένε, την εργασιακή κανονικότητα.
Μάλιστα!
Αναρωτιέμαι ρητορικά :
Έχουν πρόβλημα με το να εποικίσουν τα σχολειά η χαρά και το γέλιο των παιδιών; Να ζωντανέψουν τα κτίρια από τη φαντασμαγορία των κοστουμιών; Να προσφερθεί ο χώρος και ο χρόνος να βρεθούν τα παιδιά μεταξύ τους και να σχετιστούν έξω από το άκαμπτο πλαίσιο του μαθήματος και τα ασφυκτικά όρια του διαλείμματος; Να υποδυθούν ρόλους και παιχνίδια που υπαγορεύει η γραμματική της μεταμφίεσής τους; Να καταλυθεί, πρόσκαιρα, η ρουτίνα του σχολικού προγράμματος και της καθημερινότητας και να ζήσουν τα παιδιά το χώρο με άλλους όρους, εύπλαστους κι αλλιώς διαχειρίσιμους; Να γευτούν τη χαρά της πανηγυριώτικης σχόλης; Να στήσουν έναν ακόμη, κι άλλου τύπου, δεσμό με τη μασκαρεμένη δασκάλα τους και το μασκαρεμένο δάσκαλό τους; Να μπλεχτούν στο γαϊτανάκι, να ιχνηλατήσουν τα βήματα του συρτού και να αφηνιάσουν με τα σουξέ της εποχής; Να συνδεθούν βιωματικά και κατ’ επανάληψη με μια πτυχή της πολιτισμικής μας ιδιοσυστασίας; Να συγκροτήσουν μνήμες; Να περάσουν μια μέρα αλλιώτικη στο σχολειό με αιτία και αφορμή:
Αναρωτιέμαι κυριολεκτικά:
Ποια παιδαγωγική έχουν διαβάσει;
ΥΓ1: Ο Σύλλογος Διδασκόντων και Διδασκουσών έχει την απόλυτη θεσμική δικαιοδοσία να διοργανώνει τέτοιου είδους εκδηλώσεις.
ΥΓ2: Για την ιστορικότητα των ίδιων των εθίμων και του σημαινόμενού τους καθώς και για την κρεοφαγία, παρακαλώ ας μην ανοίξει διάλογος εδώ.
