(για το σχολείο και τις εξετάσεις)
Ηλίας Παπαχατζής
-Καλημέρα,δάσκαλε
-Καλημέρα,Βασίλη
-Χρόνια πολλά κιόλας.Το Άγιο Πνεύμα να μας φωτίζει…
-Χρόνια πολλά. Αλλά εμείς χρειαζόμαστε φώτιση;
-Μήπως εννοείς το 40 %;
-Συ είπας…μπορεί να θαμπώθηκαν από την επενδυτική βαθμίδα…στα Τέμπη
-Να σου πω,δάσκαλε,τι γίνεται με σας;Χαίρεστε όταν πέφτει το σύστημα;
-Λες για την πλατφόρμα της Τράπεζας Θεμάτων; Πώς να χαρούμε, ρε Βασίλη; Δε φτάνει που πάμε στο σχολείο από τις 7 η ώρα το πρωί και φεύγουμε στις 5 το απόγευμα;
-Τι;
-Μάλιστα.Πώς να χαρούμε,λέω,όταν δε λειτουργεί το σύστημα και η ταλαιπωρία η δικιά μας και των παιδιών μεγαλώνει;
-Ε,τότε,τι λέει αυτός ο Ψαρ…ος;
-Και δεν είναι μόνος του.Τον κάλυψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος
-Βρήκαν πάλι ευκαιρία να κάνουν προπαγάνδα εις βάρος σας,δάσκαλε;
-Λες κι εμείς το φτιάξαμε το σύστημα. Λες κι εμείς είμαστε “οι εξωγήινοι”, που του επιτέθηκαν
-Αντί να το καταργήσουν και να σας αφήσουν να εξετάζετε εσείς τα παιδιά,σας φορτώνουν την ευθύνη για τις δυσλειτουργίες του
-Ακριβώς. Κάποιοι, που έχουν να μπουν σε σχολική τάξη από τότε που ήταν μαθητές, διαφεντεύουν τις τύχες της Παιδείας ,Βασίλη
-Κσι κάποιοι των κολλεγίων
-Οι άριστοι;Αυτοί που σπούδασαν,επειδή οι γονείς τους είχαν λεφτά;
-Ναι,ναι…
-Γι’ αυτό στραβά αρμενίζουμε…δεν είναι προνόμιο των ισχυρών η Παιδεία, κύριοι. Μη μας γυρίζετε πίσω…
-Να σε ρωτήσω, δάσκαλε…πώς είναι τα θέματα φέτος στις Πανελλήνιες;
-Θα σου μιλήσω για τη Νεοελληνική Γλώσσα…την Έκθεση,που λέγαμε παλιά
-Για πες…
-Στα ΕΠΑΛ το θέμα ήταν δισυπόστατο: εθελοντισμός και άστεγοι
-Δηλαδή; Ποιος εθελοντισμός; Των ΜΚΟ;
-Το κείμενο έλεγε ότι ο εθελοντισμός είναι ανιδιοτελής…
-Έτσι όπως εξελίσσεται; Με τίποτα…
-Έχεις δίκιο. Αλλά, αυτοί που διαφεντεύουν, δε βάζουν τα θέματα;
-Σωστά…τι περιμένεις; Και για τους άστεγους το ίδιο ήταν;
-Το κείμενο όχι ..ήταν ένα ποίημα του Μπρεχτ, που μιλούσε για το πόσο αδιέξοδο είναι να προσφέρεις στέγη σε κάποιον άστεγο μόνο για μια νύχτα
-Και αυτό ζήτησαν απ’ τα παιδιά;Να βρουν το αδιέξοδο;
-Σιγά …τους ζήτησαν το αν είναι ποιητής αισιόδοξος ή απαισιόδοξος στο μισό ποίημα
-Και γιατί όχι σε ολόκληρο;
-Γιατί τότε θα τα έβαζαν να σκεφτούν την ανάγκη της κοινωνικής αλλαγής και της επανάστασης, όπως εμφανώς υποστηρίζει ο Μπρεχτ
-Άρα, ένα τόσο καλό θέμα, το τσαλάκωσαν
-Για να το φέρουν στα μετρα τους
-Κσι στα Γενικά Λύκεια τι έβαλαν;
-Το κεντρικό θέμα πολύ καλό…η καταπίεση των γυναικών
-Πώς το πάθανε;
-Μην ανησυχείς; Το αποπροσανατόλισαν μια χαρά
-Πώς;
-Βάζοντας το δεύτερο κείμενο, που μιλούσε εναντίον του σύγχρονου φεμινιστικού κινήματος
-Μιλάμε για αθλιότητες δηλαδή.
-Βασίλη, παραφέρεσαι. Απλά η εξουσία, που ποτέ δεν υποστήριξε το φεμινιστικό κίνημα, κάνει υποδείξεις στη νεολαία για το ποιο είναι το “καλό κίνημα”…
-Α,κατάλαβα
-Δεν μπορείτε να βάζετε σφήνες στον εγκέφαλο των νέων παιδιών, αναθεματίζοντας το φεμινιστικό κίνημα. Αυτές παλεύουν ενάντια στη “θυματοποίηση” και τις γυναικοκτονίες …όχι εσείς
-Τι λες, ρε δάσκαλε; Προπαγάνδα και στις Πανελλήνιες;
-Εσύ τι νόμιζες; Ότι η αστ(ρ)ική τάξη έχει καλούς σκοπούς;
-Για παρτη τους ναι
-Ναι,αλλά εδώ μιλάμε για την κοινωνία. Θα την αφήσουμε βορά των κερδών;
-Όχι, βέβαια. Θα αγωνιστούμε
-Συμφωνώ
-Όλοι μαζί ενωμένοι
-Να σε ρωτήσω κάτι, ρε Βασίλη
-Τι έχει πάθει ο κόσμος;
-Να ξυπνήσει,δάσκαλε,πριν συμβούν και νέα Τέμπη…
-Άσε, τι ήταν αυτό, που έζησα στο μετρό προχθές; Για 10′ νόμισα ότι τελειώσαμε…
-Που σας πήγαιναν στο σκοτάδι;
-Ναι …μέσα στο βαγόνι χωρίς φως να ψάχνεις τον επόμενο σταθμό
-Σωστά …προηγούνται οι ψήφοι. Σιγά μην κοιτάξουν εμάς…πρώτα οι εντυπώσεις
-Βασίλη κι αν δεν αλλάξει η πολιτική κατάσταση, τι θα κάνουμε;
-Πρώτον δε θα τους μοιάσουμε
-Και;
-Και δεύτερον εμείς στον αγώνα, γιατί χωρίς κίνημα δεν υπάρχει ελπίδα
-Για την Παιδεία,την Υγεία,την ισότητα,την αμοιβαιότητα…
-Καλή λευτεριά, δάσκαλε
-Να νικήσουμε το φόβο, Βασίλη. Να ξαναφέρουμε στο επίκεντρο τις συλλογικές αξίες…δε θα γίνουμε θεατές, άνεργοι και δούλοι του συστήματος
-Καλή συνέχεια, δάσκαλε
