Γιώργος Γρόλλιος, Θεσσαλονίκη, 6 Μάη 2014
Με το Γιάννη συναντήθηκαν οι δρόμοι μας στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Μέχρι το θάνατό του τον Απρίλη του 2014, ζήσαμε πολλά μαζί: στον Εκπαιδευτικό Όμιλο, στις Παρεμβάσεις – Κινήσεις – Συσπειρώσεις και στο σύλλογο δασκάλων «Αριστοτέλης», σε διακοπές, σε καφενεία, σε γήπεδα. Ήταν αγωνιστής, ήταν έντιμος και γενναιόδωρος, ήταν βαθιά ανθρώπινος, ήταν για μένα, με δυο λέξεις, πραγματικός φίλος.
Ο Γιάννης υπήρξε παιδαγωγός με πάθος. Για να γίνω πιο ακριβής, ήταν ένας δάσκαλος που όχι μόνο αγωνιζόταν στα πεδία των κοινωνικών και πολιτικών συγκρούσεων για μια δημοκρατική εκπαίδευση και για μια σοσιαλιστική κοινωνία, αλλά με το ίδιο πάθος προσπαθούσε μέσα στα σχολεία που δίδασκε να σχεδιάσει και να εφαρμόσει διδακτικές πρακτικές που θα ήταν αντίπαλες στην κυρίαρχη κρατική παιδαγωγική. Αυτή η συνεχής προσπάθεια είχε καρπούς που καταγράφηκαν. Ο ένας είναι δύο μεγάλα σχέδια εργασίας σε σχολεία της Θεσσαλονίκης και ο δεύτερος μια διδακτορική διατριβή η οποία εγκρίθηκε το Δεκέμβρη του 2012 στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.
Δυστυχώς, τα δύο σχέδια εργασίας και η διδακτορική διατριβή του Γιάννη, αποτελέσματα μακρόχρονης και επίπονης εργασίας, παραμένουν ανέκδοτα. Στη μνήμη του, λοιπόν, αποφάσισα να δημοσιεύσω ένα κείμενο το οποίο μου έκανε την τιμή να ζητήσει να γράψω το Νοέμβρη του 2006 ως πρόλογο στο βιβλίο του που θα περιλάμβανε τα δύο σχέδια εργασίας, αν οι εκδοτικοί οίκοι δεν απαιτούσαν χρήματα τα οποία ο Γιάννης και η σύντροφος της ζωής του, η Σόνια, δεν μπορούσαν να διαθέσουν. Επίσης, αποφάσισα να δημοσιοποιήσω ένα απόσπασμα από τη διδακτορική του διατριβή, ενδεικτικό για το πρωτότυπο εγχείρημά του να συγκροτήσει μια διδακτική σειρά για τη διδασκαλία της φυσικής στο δημοτικό σχολείο η οποία θεμελιώνεται σε μαρξιστικές και ριζοσπαστικές απόψεις που έχουν διατυπωθεί στους επιστημονικούς κλάδους της κοινωνιολογίας, της φιλοσοφίας, της φυσικής, της ψυχολογίας και της παιδαγωγικής. Ελπίζω ότι τα κείμενα αυτά δεν θα είναι μόνο χρήσιμα για να μη ξεχαστεί ο Γιάννης, αλλά και ότι θα συμβάλουν στη διεύρυνση και στην εμβάθυνση της συζήτησης που θεμελιώνεται σε εκείνο το σκοπό για τον οποίο ιδιαίτερα μόχθησε και αγωνίστηκε: τη θεωρητική και πρακτική συγκρότηση μιας ριζοσπαστικής και απελευθερωτικής παιδαγωγικής οπτικής ως μοχλού που ανυψώνει τον αγώνα για μια δημοκρατική εκπαίδευση στην προοπτική μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας.
1ο Κείμενο: Πρόλογος για ένα βιβλίο που δεν εκδόθηκε.
2ο κείμενο: Απόσπασμα από τα ειδικά συμπεράσματα του 1ου κεφαλαίου της διατριβής του Γιάννη Βεζιρτζή: “Μια Θεμελιωμένη στη Φιλοσοφία της Πράξης Διδακτική Σειρά για τη Διδασκαλία της Φυσικής στο Δημοτικό Σχολείο: Το Παράδειγμα της Μηχανικής”.
