Πανικόβλητο το Υπουργείο Παιδείας καταφεύγει σε πρακτικές αυταρχισμού

Δημήτρης Μαριόλης

Σύμφωνα με δημοσίευση φιλικότατης προς την κυρία Κεραμέως ιστοσελίδας, η Υπουργός, τη Δευτέρα 22/2, άστραψε και βρόντηξε, πίσω από την ασφάλεια του υπολογιστή της, στο δεύτερο σεμινάριο συμμόρφωσης (ουπς, συγγνώμη, επιμόρφωσης) των διευθυντών, οι οποίοι παρακολουθούσαν για μία ακόμα φορά φιμωμένοι, χωρίς δικαίωμα λόγου ή παρέμβασης από το chat:

«Μήνυμα ότι θα υπάρξουν συνέπειες για όσους δεν συμμετάσχουν στην αξιολόγηση των (σ.σ. κλειστών) σχολικών μονάδων έστειλε η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως κατά τη σημερινή τηλεδιάσκεψη με περισσότερους  από 2.300 Διευθυντές σχολικών μονάδων, παρουσία της υφυπουργού Ζ. Μακρή και της Γενικής Γραμματέως  Σ. Γκίκα. «Προφανώς είναι υπηρεσιακή υποχρέωση όλων η συμμετοχή στο θεσμό της αξιολόγησης με ό,τι συνεπάγεται κάθε υπηρεσιακή υποχρέωση», είπε χαρακτηριστικά η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως».

Η κυρία Κεραμέως και το ιερατείο της, πανικόβλητοι από την ομόθυμη στάση του κλάδου κατά της αξιολόγησης και τη μαζικότατη συμμετοχή στην απεργία-αποχή, επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους διευθυντές και τις διευθύντριες, να τους εξωθήσει σε αυταρχικές, ακόμα και σε παράνομες πράξεις, προκειμένου να σώσει την παρτίδα. Για μία ακόμα φορά, σε πείσμα κάθε έννοιας δικαίου, συνειδητά παραγνωρίζει ότι σε όλα τα νεωτερικά κράτη το αγωνιστικό δίκαιο υπερέχει του διοικητικού δικαίου. Για να το πω πιο απλά, προφανώς και είναι καθήκον μου και υποχρέωσή μου να πάω στο σχολείο και να κάνω μάθημα και εάν δεν πάω θα υποστώ κυρώσεις. Όταν όμως αποφασίζει η Ομοσπονδία μου απεργία, συμμετέχω στην απεργία και δεν πάω. Τόσο απλά! Εργατικό Δίκαιο δεν διδασκόταν στη σχολή που τελείωσε η κυρία Κεραμέως; Το αυτό ισχύει και για την μορφή της απεργίας-αποχής. Συμμετέχω στην απεργία-αποχή που έχει κηρύξει η Ομοσπονδία μου και απέχω από κάθε αξιολογική διαδικασία. So simple.

Ομολογουμένως, το Υπουργείο Παιδείας είναι σε δύσκολη θέση. Είναι φανερό, ότι στο τέλος της εβδομάδας θα χάσει πανηγυρικά τον πρώτο γύρο αναμέτρησης για την αξιολόγηση. Και έτσι, καταφεύγει στον αυταρχισμό και τις απειλές. Το πολύτιμο (και απαραίτητο για τους αξιολογητές) χαρτί της συναίνεσης των εκπαιδευτικών στην αξιολόγηση ήδη κάηκε πριν καν αρχίσει το ματς. Τη θέση του πήραν οι απειλές. Μόνο που αυτή η πρακτική, ειδικά σε αυτή τη συγκυρία, θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη αγανάκτηση στους εκπαιδευτικούς. Υποτίμησε το γεγονός ότι η συνολική πολιτική της έχει εξοργίσει και συσπειρώσει τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών. Η οργή ξεχειλίζει στα σχολεία και είναι θέμα χρόνου να εκφραστεί και με άλλες αγωνιστικές μορφές. Το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας θα προκαλέσει αυτή την έκρηξη με την πολιτική που ακολουθεί.

Κοίτα ποια μιλάει για αξιολόγηση!

Αλλά τι να λέμε τώρα; Μήπως δεν έχει εκτεθεί η ίδια η κυρία Κεραμέως δημοσίως με την πολιτική της, την πρακτική της και τις κατά καιρούς δηλώσεις της; Μήπως θα έπρεπε πρώτα να εφαρμόσει την πολιτική της αξιολόγησης που ευαγγελίζεται στον εαυτό της και στο Υπουργείο της;

  • Ποια θα ήταν η τύχη του γραπτού ενός μαθητή Γ΄ Λυκείου εάν έγραφε στις πανελλαδικές ότι η 28η Οκτωβρίου 1940 «μας υπενθυμίζει τα επιτεύγματα του Ελληνισμού», καθώς, «τις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της πιο μελανής ίσως σελίδας της παγκόσμιας ιστορίας, οι αντίξοες συνθήκες και η δυσανάλογη ισχύς προς τον κατακτητή δεν πτόησαν τον ελληνικό λαό»; (Βλ. δηλώσεις Κεραμέως για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου 2019, στις οποίες, αφού απέδειξε περίτρανα ότι δεν γνωρίζει ούτε πότε άρχισε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, δεν βρήκε ούτε μια λέξη να πει για τον αγώνα κατά του ναζισμού και του φασισμού: https://www.esos.gr/arthra/64728/minyma-tis-yp-paideias-gia-tin-28i-oktovrioy)
  • Ποια θα ήταν η τύχη μιας υποψήφιας διευθύντριας σχολικής μονάδας εάν στη συνέντευξη απαντούσε ότι η 17η Νοεμβρίου είναι αργία και όχι ημέρα εκδηλώσεων, όπως ορίζει το ΠΔ 79; (βλ. δηλώσεις Κεραμέως: «Η τηλεκπαίδευση θα ξεκινήσει την Τετάρτη, μετά τη σχολική αργία της 17ης Νοεμβρίου». https://www.minedu.gov.gr/news/47000-14-11-20-anakoinoseis-tis-ypourgoy-nikis-kerameos-gia-ta-nea-kyvernitika-metra-prolipsis-pou-aforoyn-kai-tin-ekpaideftiki-koinotita). Οι εγκύκλιοι που έφθασαν ασθμαίνοντας στα σχολεία το απόγευμα προς το βράδυ της Δευτέρας 16ης Νοεμβρίου για να διορθώσουν στο παρά πέντε το λάθος της Υπουργού, μόνο θυμηδία προκάλεσαν.
  • Ποια θα ήταν η τύχη μιας οποιασδήποτε ιδιωτικής εταιρίας τηλεφωνίας, η οποία θα υποσχόταν ότι θα μοίραζε δωρεάν laptop ή tablet στους παρόχους της και έναν ολόκληρο χρόνο μετά δεν θα είχε κάνει απολύτως τίποτε;
  • Ποια θα ήταν η τύχη ενός δημοσιογράφου που θα κατηγορούσε ως fake news ότι τα παιδιά στο ορεινό χωριό της Ηλείας δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο για να δεχθεί την πικρή διάψευση από τις τοπικές αρχές;

Μας κουνάει το δάχτυλο η κυρία Κεραμέως για υπηρεσιακή υποχρέωση; Σοβαρά τώρα;

Υπηρεσιακή υποχρέωση δεν είναι να πάρεις όλα εκείνα τα μέτρα για να λειτουργήσουν τα σχολεία με ασφάλεια αντί να αυξάνεις τον αριθμό των παιδιών από 22 σε 25 σε κάθε τμήμα;

Υπηρεσιακή υποχρέωση δεν είναι να μην αλλάζεις τους κανόνες εν μέσω πανδημίας για τα παιδιά της Γ΄ Λυκείου με μοναδικό στόχο το σφαγιασμό τους στις πανελλαδικές και τη δραστική μείωση εισακτέων;

Υπηρεσιακή υποχρέωση δεν είναι να εξασφαλίσεις τους καλύτερους δυνατούς όρους για να λειτουργήσει σε όλη τη χώρα η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και να μην είναι στριμωγμένα τα παιδάκια σε σκοτεινές και ανήλιαγες αίθουσες το ένα δίπλα στο άλλο;

Υπηρεσιακή υποχρέωση δεν είναι να πάρεις μέτρα για τα ειδικά σχολεία που συνεχίζουν να λειτουργούν σε κόκκινες περιοχές, με τους ίδιους όρους που λειτουργούσαν πριν δυο χρόνια σαν να μην συμβαίνει τίποτα;

Υπηρεσιακή υποχρέωση δεν είναι να πάρεις μέτρα για όλα εκείνα τα παιδιά που δεν έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό για να συμμετέχουν σε αυτήν τη μίζερη και λειψή ΕξαΕ, ώστε να μην χάσουν τουλάχιστον την επαφή με τους συμμαθητές και τον δάσκαλό τους;

Ωραίες είναι οι σκηνοθετημένες παραστάσεις του πρωθυπουργού στην Ικαρία με τους μαθητές να κουβαλιούνται στο σχολείο σαββατιάτικα ως κομπάρσοι, τα έκαναν και άλλοι αυτά πριν πολλές δεκαετίες, αλλά η σχολική πραγματικότητα είναι εδώ και βοά. Γιατί δεν δοκιμάζει η κυρία Κεραμέως να διδάξει για δύο μέρες σε ένα νηπιαγωγείο ή σε ένα ειδικό σχολείο που θα της υποδείξουμε εμείς;

Ο κατάλογος των ψευδών, του λαϊκισμού, των ακροδεξιών πολιτικών και πρακτικών, του πολιτικού κυνισμού, της παντελούς ασχετοσύνης με την εκπαιδευτική πραγματικότητα αλλά και με την εκπαιδευτική νομοθεσία ακόμα, είναι ατελείωτος. Συμπέρασμα: ας αφήσει ο πρωθυπουργός την κυρία Κεραμέως στη θέση της. Με μια απλή ανάλυση κόστους και κέρδους είναι φανερό ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από αυτήν την επιλογή.