Έφυγε από τη ζωή, σήμερα 30 Μάρτη 2020, ο Μανόλης Γλέζος.
Ο Μανόλης Γλέζος ταύτισε τη διαδρομή του με την ιστορία της Αριστεράς στον τόπο μας για σχεδόν έναν αιώνα. Υπηρέτησε με αυταπάρνηση σε όλη του τη ζωή τους αγώνες του λαού μας για ψωμί, ελευθερία, δημοκρατία, ειρήνη.
Υπήρξε βουλευτής της Αριστεράς. Ο Μανόλης Γλέζος αποτέλεσε διεθνή φυσιογνωμία, που ξεπερνούσε τα σύνορα της Ελλάδας.
Γεννήθηκε στην Απείρανθο Νάξου το 1922. Το 1935 εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στην Αθήνα όπου φοίτησε στο γυμνάσιο και παράλληλα εργαζόταν σε διάφορες δουλειές. Το 1941 άρχισε τις σπουδές του στην ΑΣΟΕΕ.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής εργάζεται στον δήμο της Αθήνας και στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, ενώ παράλληλα συμμετέχει ενεργά στην Αντίσταση με αποτέλεσμα να υποστεί πολλές διώξεις και φυλακίσεις. Τη νύκτα της 30ηςΜαίου του 1941 μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν , κυριολεκτικά κάτω από τα μάτια της πανίσχυρης φρουράς, τη σημαία με τη σβάστικα της Ναζιστικής Γερμανίας από τον βράχο της Ακρόπολης. Συνελήφθη και φυλακίστηκε γι αυτή του την πράξη.
Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως συντάκτης αρχικά, και αργότερα ως αρχισυντάκτης στον «Ριζοσπάστη».
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο τόσο από το εμφυλιακό όσο και από το μετεμφυλιακό κράτος. Εντούτοις, οι ποινές θανάτου του, δεν εκτελέσθηκαν, λόγω της δημόσιας κατακραυγής του Ελληνικού λαού και της Διεθνούς κοινής γνώμης.
Πρωτοστάτησε, ακόμη και μέσα από τη φυλακή, στη δημιουργία της ΕΔΑ και στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της Αριστεράς τα πέτρινα χρόνια της δεκαετίας του 1950.
Δεν απουσίασε από καμιά κρίσιμη στιγμή της Ιστορίας και των αγώνων του λαού. Υπήρξε ένας αιώνιος έφηβος ο οποίος με το σθένος του και την επαναστατική του ορμή ενέπνευσε γενιές και γενιές αγωνιστών που πάλευαν για μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία.
Ο Μανόλης Γλέζος ήταν στη σωστή πλευρά της Ιστορίας …
Ε.Λ.
Στις 2 Ιουλίου του 1959, κι ενώ ο Μ. Γλέζος βρίσκεται στη φυλακή, ο Πικάσο σχεδιάζει έναν «Παρθενώνα»: στην κορυφή του αετώματος στέκεται η μορφή του Μ. Γλέζου να εγείρει μια σημαία με το περιστέρι της ειρήνης. Η υπογραφή του Πικάσο σχηματίζει τα ριζά του βράχου. Το σχέδιο γίνεται πρωτοσέλιδο στην Humanity με τίτλο «Το μολύβι του Πικάσο σε βοήθεια του Ηρωα της Ακρόπολης». Μεταξύ των άλλων, το σκεπτικό ήταν να τυπωθεί το σχέδιο σε καρτ ποστάλ και τα χρήματα από τις πωλήσεις της να διατεθούν στον αγώνα υποστήριξης του Μ. Γλέζου. Αυτό ακριβώς το σχέδιο εκτίθεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της 1ης Μπιενάλε της Αθήνας.
Α, εκείνοι οι ατέλειωτοι δρόμοι,
γεια σου σύντροφε, το μεσημέρι, ναι, στη γωνιά.
Τρέχαμε, τρέχανε οι προκηρύξεις,
τρέχαμε, τρέχανε, τρέχαν τα τραμ.
Α, εκείνοι οι ατέλειωτοι δρόμοι,
γεια σου σύντροφε, το μεσημέρι, ναι, στη γωνιά.
Μερμύγκιαζε η Καισαριανή
από τις λαϊκές σημαίες.
Ένα μεγάφωνο στην πλατεία,
το ανακοινωθέν του ΕΛΑΣ.