Νερό: πολύτιμο κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα

Δέσποινα Γουρνάκη

Παγκόσμια μέρα του νερού σήμερα και δυο ταινίες έρχονται να μας θυμίσουν ότι το νερό είναι πολύτιμο κοινωνικό αγαθό και όχι  εμπόρευμα και όπου επιχειρήθηκε να ιδιωτικοποιηθεί, οι συνέπειες ήταν τραγικές για τους πολίτες. Και οι δυο αναφέρονται στον «Πόλεμο του νερού» στη Βολιβία το 2000 όταν η κυβέρνηση της χώρας επέβαλε την ιδιωτικοποίηση του πόσιμου νερού με αποτέλεσμα η τιμή του να ανέβει στα ύψη και η πρόσβαση για τους πολίτες να είναι άνιση και δύσκολη.

Το πρώτο, φιλμάκι animation με τίτλο  Abuela Grillo, προέκυψε από την συνεργασία μεταξύ ενός Δανέζικου Animation workshop και Βολιβιανών καλλιτεχνών το 2009. Παρά το γεγονός ότι βασίζεται σε ένα  μύθο των ιθαγενών της Βολιβίας διηγείται τι μπορεί να συμβεί  όταν στο βωμό του κέρδους ο άνθρωπος στερείται το νερό γιατί αυτό  δεν αποτελεί πλέον δημόσιο αγαθό και περνάει στα χέρια των λίγων αλλά ταυτόχρονα παρουσιάζει και τον αγώνα των λαών ενάντια στην εμπορευματοποίησή του.

Στη Βολιβία, η γιαγιά Grillo φέρνει βροχή με το τραγούδι της κι όταν το τραγούδι της γίνεται δάκρυ, ακόμη κι αυτό συλλέγεται, ακόμη κι αυτό αποτελεί προϊόν προς πώληση. Όμως  το δάκρυ γίνεται δύναμη και η δύναμη αντίσταση και για τον λόγο αυτό οι συντελεστές της συγκινητικής αυτής ταινίας στους τίτλους τέλους την αφιερώνουν σ’ όλους εκείνους που αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται για το νερό.

 Η δεύτερη ταινία, ισπανική του 2010, Ακόμα και η βροχή (Tambien la lluvia) της Iciar Bollain διηγείται την ιστορία ενός ισπανόφωνου κινηματογραφικού συνεργείου που το 2000, περίοδο που ξεκινά στη Βολιβία ο ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, γνωστός ως «Πόλεμος του νερού», πηγαίνει εκεί για να γυρίσει μια ταινία που θα κριτικάρει την αποικιοκρατία. Ο τίτλος της ταινίας αναφέρεται στην απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει  στους πολίτες τη συλλογή έως και του νερού της βροχής με αυτοσχέδιες δεξαμενές, προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των ιδιωτών. Ένας λαός δίνει αγώνα για την επιβίωσή του και σε αυτό πρέπει όλοι να πάρουν θέση.

Δυο ταινίες, πιο επίκαιρες από ποτέ, μας στέλνουν ηχηρό μήνυμα πως οι ζωές όλων μας μετράνε και δε θυσιάζονται στο βωμό οποιουδήποτε κέρδους καθώς και μήνυμα αντίστασης και συντροφικότητας.