Γιάννης Αναγνωσταράς
Ποια ιδεολογική κατασκευή επιχειρεί να «χτίσει» η Υπουργός με το επετειακό της μήνυμα;
Ένα στρεβλό μήνυμα με απατηλό περιεχόμενο που υπηρετεί μια αυστηρά μονόδρομη θέση: την απογύμνωση των ιστορικών γεγονότων από τους πρωταγωνιστές δηλ. τα φυσικά πρόσωπα, τα συλλογικά υποκείμενα και το ξόρκισμα ενοχλητικών λέξεων, συμβάντων, όρων που οδηγούν έτσι την Ιστορία σε μια άνυδρη και χυλωμένη «σούπα».
Δεν θα αναφερθώ στην παντελή απουσία γλωσσικής νοημοσύνης της Υπουργού (μάλλον δεν την «εδιδάχθη» στο Χάρβαρντ), δηλ. την ικανότητα να χειριστεί αποτελεσματικά το λόγο, ώστε να πληροφορήσει, να καθοδηγήσει, να εξηγήσει ή και να πείσει.
Ανησυχητικό στοιχείο του ανιστόρητου και άνυδρου εθνικού μηνύματός της αποτελεί η αναφορά της στην «έμφυτη τάση» του λαού μας. Γλωσσικός βαρβαρισμός ή άγνοια;
Αξίζει να πληροφορηθεί η κ. Υπουργός ότι ο ξεσηκωμός και η Εθνική Αντίσταση του λαού αποτελούσε συλλογική επιλογή (και πολιτική πέρα από εθνική). Δεν έχει σχέση με τις θεωρίες των κοινωνικών δαρβινιστών στα τέλη του 19ου αιώνα. Τουλάχιστον λοιπόν είναι ατυχέστατη η αναφορά και η εξήγηση της αντίστασης του λαού μας με χαρακτηριστικά στερεότυπης συμπεριφοράς στεριωμένης ως συλλογική κληρονομιά, αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.
Παράλληλα –εσκεμμένα εκτιμώ- η υπουργός ξεχνά με εκκωφαντική σιωπή:
- Τους όρους του φασισμού και του ναζισμού
- Τις «πορείες θανάτου» που οργάνωναν οι Γερμανοί
- Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης: στο Άουσβιτς και στο Μπιργκενάου
- Το ολοκαύτωμα και την καινοτομία «αίματος», τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Ξεχνά τις απώλειες της πατρίδας μας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (35.000 στα πεδία των μαχών, πάνω από 170.000 άμαχοι, ενώ η ασιτία και η κακουχία εκτιμάται ότι δημιούργησε από 300.000-600.000 θύματα).
Ξεχνά τις αντιστασιακές οργανώσεις: το Ε.Α.Μ με πάνω από 2.000.000 μέλη, τα 700.000 μέλη της Ε.Π.Ο.Ν. τα 150.000 μέλη του Ε.Λ.Α.Σ.
Ξεχνά την ανατίναξη του Γοργοπόταμου. Ξέχνα το μπλόκο της Κοκκινιάς, τις μάχες στο κέντρο της Αθήνας. Ξεχνά τους «Μπουρουντάδες» (μηχανοκίνητο τμήμα της τότε αστυνομίας πόλεων) που μαζί με τους Χίτες και τα Ες Ες χτυπούσαν τους 500.000 διαδηλωτές στην Αθήνα ενάντια στην επιστράτευση της ναζιστικής μηχανής.
Ξεχνά το θάνατο των πατριωτών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Τις γυναίκες της Καισαριανής που βγήκαν μετά τις εκτελέσεις και «βουτούσαν το μπαμπάκι στο αίμα που άχνιζε και ευλαβικά το φέρνανε στα εικονίσματα».
Γιατί αυτά τα ιστορικά γεγονότα είναι διδαχή, γνώση και εκπαιδευτικό υλικό. Βάση για συλλογικό αναστοχασμό και αφετηρία για τη κοινή μας διαδρομή.
Στα σχολεία, στα πλαίσια του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου, μεταξύ άλλου υλικού για επεξεργασία, παραθέτουμε στην ΣΤ’ δημοτικού Σχολείου και δύο κείμενα για τη δημιουργία προβληματισμού και των μαθητών μας.
Ας κάνει τον κόπο η κ. Υπουργός να τα αναγνώσει.
1ο κείμενο: προβληματισμού
Όρκος των ταγματασφαλιτών
«Ορκίζομαι εις τον Θεόν τον Άγιον τούτον τον όρκον, ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανώτατου αρχηγού του Γερμανικού Στρατού Αδόλφου Χίτλερ…» κ.λ.π. κ.λ.π.
2ο κείμενο προβληματισμού
Όρκος του Ε.Α.Μ.
«Ορκίζομαι να αγωνιστώ για την απελευθέρωση του Έθνους μας από το ξενικό ζυγό και για την αποκατάσταση και εξασφάλιση των ελευθεριών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού…».
Σημ.: τα παιδιά στην τάξη συνήθως με λογική σκέψη επιλέγουν τον όρκο του ΕΑΜ. Η υπουργός ποιο θα ενέκρινε για την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης;
ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ
ένας δάσκαλος μιας έκτης δημοτικού