Ηλίας Παπαχατζής
-Καλημέρα, δάσκαλε
-Καλημέρα, Βασίλη. Τι νέα; Πώς πήγε το παιδί στις Πανελλήνιες;
-Το πάλεψε, δάσκαλε. Αλλά δεν είναι σίγουρη
-Δεν ξέρει τι έγραψε;
-Σε κάποια πήγε καλά… αλλού θα δούμε
-Καλά αποτελέσματα… τι εννοείς “θα δούμε”;
-Στη Γλώσσα δεν ξέρει. Εσύ πώς το είδες το θέμα;
-Ήταν απρόσμενο. Το ότι δε μαθαίνουν τα παιδιά Ιστορία είναι ένα
υπαρκτό ζήτημα. Αλλά γιατί δεν κάνει προσπάθεια το υπουργείο ν’ αλλάξει
το μάθημα;
-Έλα ντε. Τι δουλειά έχει ένα τέτοιο θέμα στις Πανελλήνιες,
δάσκαλε; Μήπως το έβαλαν για να μπερδέψουν τα παιδιά μας;
-Τι να σου πω, ρε Βασίλη; Πάντως δε ρωτάς το μαθητή στις εξετάσεις για
την ιστορία, όταν τόσα χρόνια τον έχεις κάνει με την παπαγαλία να
μισήσει το μάθημα
-Πες τα, δάσκαλε
-Ούτε του ξύνεις πληγές (του συστήματος), όταν αποφεύγεις συστηματικά
να διδαχτεί η σύγχρονη ιστορία, μήπως και τον βοηθήσει στη ζωή του
-Άστα, ρε δάσκαλε. Πειραματόζωα τα κάνανε τα παιδιά μας. Γιατί τέτοια
πίεση φέτος;
-Εγώ δεν κατάλαβα το σκοπό αυτής της πίεσης. Αφού, κυρίες και κύριοι
του υπουργείου, τα παιδιά έχουν τεράστια κενά, προς τι οι ύλες, ο
υπερβολικός φόρτος για τις εξετάσεις και οι νέες εξετάσεις φέτος;
-Θα πάθουνε τίποτα τα παιδιά. Είχε κάτι βράδια που παραμίλαγε…
-Ωχ! Τι λες, Βασίλη; Τώρα σταμάτησε τουλάχιστον;
-Έτσι νομίζω. Γύρισε στις 4 το πρωί. Αλλά στις 7 ήταν όρθια. Νόμιζε ότι
ξαναδίνει μάθημα …
-Βασίλη, εύχομαι να επανέλθει το παιδί, όπως και όλα τα παιδιά. Αλλά θα
μείνουν με το παράπονο: τι φταίνε αυτά, που δεν τα άφησαν να ζήσουν την
εφηβεία τους;
-Μακάρι, δάσκαλε. Όλα τα παιδιά φέτος ζορίστηκαν
-Ε, βέβαια. Φέτος βρήκαν να εφαρμόσουν και την Τράπεζα Θεμάτων (με την
οποία διαφωνούμε) και να βάλουν τα παιδιά και τους συναδέλφους να
κυνηγάνε την ύλη σ’ όλο το Λύκειο
-Άλλο κι αυτό πάλι
-Δε φτάνει που κατάργησαν τις κοινωνικές επιστήμες και τα καλλιτεχνικά
στο Λύκειο, έφεραν και “νέες Πανελλήνιες”, λες και αυτό που λείπει απ’
τα σχολεία είν’ οι εξετάσεις
-Και τι λείπει, δάσκαλε;
-Λείπει η απρόσκοπτη μάθηση, φίλε μου. Με βιβλία σύγχρονα, καθηγητές
στην ώρα τους, υποδομές, βιωματικές δραστηριότητες, κοινωνικοποίηση,
επαφή με τις τέχνες και τις επιστήμες και χειρωνακτικές δράσεις κλπ.
-Α, κατάλαβα
-Έτσι ώστε το παιδί να αποκτήσει αξίες και Παιδεία, για να καταφέρει
να καταλάβει τον κόσμο γύρω του και να μπορέσει να ενταχθεί σ’ αυτόν ή
να τον αλλάξει, αν δεν το ικανοποιεί
-Και αυτοί δίνουν στα παιδιά μας άγχος και εξετάσεις…
-Ακριβώς! Φούμαρα… χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους
-Είμαι απογοητευμένος, δάσκαλε. Για ποιον δουλεύουμε εμείς, άμα είναι
τα παιδιά να μη βγουν φυσιολογικά και να μείνουν και χωρίς δουλειά στο
τέλος;
-Στο είχα πει, Βασίλη: τις αντιρρήσεις σας στο υπουργείο. Αυτοί
αποφασίζουν. Αυτοί έχουν την ευθύνη για τα χάλια της παιδείας
-Πρέπει να αντιδράσουμε εμείς οι γονείς επιτέλους
-Ναι, Βασίλη. Κάναμε ό,τι κάναμε φέτος μαζί γονείς και δάσκαλοι, αλλά
δε φτάνει. Θέλει πιο έντονη και μαζική αντίδραση
-Κι εσείς πρέπει να συνεχίσετε
-Δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος, Βασίλη μου. Εδώ μας είχαν και βγάζαμε
θέματα για την Τράπεζα Θεμάτων από τις 6 η ώρα το πρωί κι εμείς το
κατάπιαμε μια χαρά
-Α, τέτοιοι είσαστε; Εμένα θα μου είχε πληρώσει ο εργοδότης δύο ώρες
υπερωρία και μάλιστα από μόνος του. Δεν ισχύουν για σας οι νόμοι; Δούλοι
είσαστε;
-Δεν ξέρω, ρε Βασίλη. Είναι κάτι στιγμές, που νιώθω ότι όλους δούλους
μας θέλουν… κι εμάς κι εσάς και τα παιδιά
-Μήπως υπερβάλλεις, δάσκαλε;
-Ίσως. Αλλά δε χρησιμοποίησαν τον κορωνοϊό για να μας διαιρέσουν, να
μας αφαιρέσουν δικαιώματα και να μας ξεζουμίσουν;
-Το ίδιο και τον πόλεμο. Τι φταίω εγώ, κύριοι, να μην μπορώ να
μετακινηθώ ή να πληρώνω τις ταρζανιές σας;
-Γι’ αυτό σου λέω, Βασίλη. Έχε το νου σου να υποστηρίξουμε τα παιδιά,
γιατί θα τα βγάλουν αμόρφωτα…
-Μια κοινωνία χωρίς ελπίδα δηλαδή
-Ακριβώς. Όταν στη θέση της μάθησης βάζουν συνέχεια εξετάσεις, μην
περιμένεις τίποτα καλό.
-Και τώρα, που λένε να τα κρατάνε ως τις 6 στο σχολείο;
-Άλλο κι αυτό. Χωρίς χρήματα για την Παιδεία, χωρίς διορισμούς, χωρίς
υποδομές τάζουν στους γονείς φροντίδα για τα παιδιά τους
-Λόγια είναι δάσκαλε, μάλλον προεκλογικά
-Πολύ φοβάμαι πως άλλο επιδιώκουν: να κάνουν κουμάντο στα σχολεία
ιδιωτικές εταιρείες, με νοικιασμένο κακοπληρωμένο προσωπικό και να
μετατραπεί ο χώρος σε ίδρυμα
-Θα δούμε, δάσκαλε. Το θέμα είναι να αφήσουν τα παιδιά να ζήσουν τα
σχολικά τους χρόνια και να χαρούν την ηλικία τους
-Όχι άλλες εξετάσεις λοιπόν… μάθηση κι ελευθερία
-Τι ωραία που τα λες, δάσκαλε!
-Να είσαι καλά, Βασίλη μου
-Τα ξαναλέμε σύντομα
