Δημήτρης Μαριόλης
ή παπάς-παπάς ή ζευγάς-ζευγάς
(λαϊκή παροιμία)
Το δίλημμα θα έπρεπε να είχε απαντηθεί εδώ και καιρό από τον ίδιο τον Διευθυντή Εκπαίδευσης. Παλιός συνδικαλιστής, έμπειρος, με ψηφοθηρικό μηχανισμό στρωμένο σαν καλολαδωμένη μηχανή, όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου αποφάσισε να μεταπηδήσει στη θέση του Διευθυντή Εκπαίδευσης της επαρχιακής του περιφέρειας. Γιατί όχι; Ούτε ο πρώτος ήταν, ούτε ο τελευταίος.
Το 2014, όταν χτυπούσαν τα τύμπανα του πολέμου της αξιολόγησης και το Υπουργείο Παιδείας κάλεσε τα στελέχη για σεμινάρια σχετικά με την αξιολόγηση, φόρεσε το καλό του κουστούμι, έφτασε στην πρωτεύουσα και την ημέρα του σεμιναρίου πήρε ένα ταξί από το ξενοδοχείο του, μαζί με άλλους συναδέλφους του, στελέχη της εκπαίδευσης κι εκείνοι και επίδοξοι αξιολογητές και μια και δυο, ξεκίνησαν για το Μαρούσι. Κάπου στην πύλη της ΣΕΛΕΤΕ, για κακή τους τύχη, συνάντησαν μια κατεβασμένη μπάρα και μια ομάδα εκπαιδευτικών που τα στελέχη εκπαίδευσης θεώρησαν ότι ήταν φύλακες της σχολής. Οι «φύλακες» τους ενημέρωσαν ότι «ο δρόμος είναι κλειστός» και πρέπει να στραφούν στην αντίθετη κατεύθυνση. Για να μην τα πολυλογούμε, μετά από αρκετή ώρα ταλαιπωρίας, συνειδητοποίησαν πως εξαπατήθηκαν και ότι το Υπουργείο πολιορκείται από πλήθη εξοργισμένων εκπαιδευτικών που διαδηλώνουν κατά της αξιολόγησης και έχουν μπλοκάρει όλες τις εισόδους.
Αλλά, το καλό το παλικάρι ξέρει πολλά μονοπάτια. Έτσι, ο φέρελπις Διευθυντής Εκπαίδευσης περιπλανώμενος από δω κι από κει, ανακάλυψε ένα αφύλαχτο σημείο και αποφάσισε να αναρριχηθεί για να περάσει στο προαύλιο του Υπουργείου και από εκεί στο πολυπόθητο σεμινάριο. Δυστυχώς και πάλι κάποιοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι τον γνώριζαν κιόλας προσωπικά, ως παλιό συνδικαλιστή, αντιλήφθηκαν το μάταιο εγχείρημά του και την ύστατη στιγμή το απέτρεψαν. Απέμεινε το παράπονο του Διευθυντή: «Λίγο, ρε παιδιά, να έμπαινα μέσα για λίγο, να δω μια στιγμή τι γίνεται».
Πέρασαν τα χρόνια και οι καιροί, πέρασαν μνημόνια και πανδημίες κι έφτασε το σωτήριο 2022. Στη θέση του ο φίλος μας και πάλι Διευθυντής Εκπαίδευσης, έμπειρος πια και σοφότερος, θα περίμενε κανείς. Κι όμως, στις εκλογές για την 91η Γ.Σ. της ΔΟΕ αποφασίζει να βάλει υποψηφιότητα και εκλέγεται κιόλας αντιπρόσωπος! Και τώρα που γράφουμε αυτές τις γραμμές ετοιμάζει τις βαλίτσες του, φορώντας τη στολή του συνδικαλιστή και κρεμώντας στην γκαρνταρόμπα του το κουστούμι του Διευθυντή Εκπαίδευσης. Προσεχώς κοντά μας, σε νέα επεισόδια, στο υπόγειο του Novotel!
Επειδή όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και επειδή αφεντικά και εργαζόμενοι δεν χωράμε στο ίδιο συνδικάτο, ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα απλά πράγματα.
Η παράταξή του έχει μερικές ημέρες περιθώριο να πάρει τις απαραίτητες αποφάσεις για την αντικατάστασή του. Διαφορετικά, χρεώνεται στο ακέραιο την πολιτική ευθύνη.
Όσο για τον ίδιο δεν είναι ποτέ αργά να επιλέξει: κιθαρίστας ή ντράμερ;
Το παρόν αποτελεί μια καλοπροαίρετη προειδοποίηση. Η προθεσμία που δίνουμε είναι δύο (2) 24ωρα…