ΔΗΜΟΣΙΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ … ένα βήμα πριν την ιδιωτικοποίησή τους και την απόλυτη διάλυση της μουσικής Παιδείας στην Ελλάδα.

Δημήτρης Πολυχρονιάδης*

Ανάμεσα στα «κατορθώματα» της Υπουργού Παιδείας  Ν. Κεραμέως και της κυβέρνησης της Ν. Δ. πάνω στο πολύπαθο σώμα της Δημόσιας Εκπαίδευσης είναι η συνεχιζόμενη και εντεινόμενη υποβάθμιση των Δημόσιων Μουσικών Σχολείων και των Μουσικών σπουδών στην Ελλάδα, μέσα στο πλαίσιο των πολιτικών της απαξίωσης και διάλυσης της Δημόσιας Εκπαίδευσης, οι οποίες οδηγούν ευθέως στην ιδιωτικοποίηση πλευρών της.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εφαρμογής των πολιτικών αυτών αποτελεί η πολιτική του ΥΠΑΙΘ έναντι των Δημόσιων Μουσικών Σχολείων και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών τους, αφού  παρά το γεγονός ότι από την ίδρυση των Μουσικών Σχολείων το 1988, οπότε και προβλέπεται η πιστοποίηση των σπουδών των αποφοίτων τους, έχουν περάσει αρκετά χρόνια, ενώ αντίστοιχα πολλά χρόνια έχουν περάσει κι από την ψήφιση του Νόμου και την έκδοση των Υπουργικών Αποφάσεων που διευκρίνιζαν ολόκληρη τη διαδικασία της πιστοποίησης, οι απόφοιτοι των μουσικών σχολείων στερούνται του δικαιώματος της συμμετοχής στις εξετάσεις πιστοποίησης σπουδών, καθώς αυτές ουσιαστικά δεν διεξάγονται και ταυτόχρονα αλλοιώνεται ο χαρακτήρας των Μουσικών Σχολείων, αφού δεν υλοποιείται το Πρόγραμμα Σπουδών τους, με αποτέλεσμα πολλοί μαθητές να το εγκαταλείπουν ή να μην το επιλέγουν για τη φοίτησή τους. Ένα γεγονός που σχετίζεται με ευθεία παραβίαση Νόμων και Υπουργικών Αποφάσεων, σε συνδυασμό με τις έγγραφες διαβεβαιώσεις των αρμοδίων που δεν έχουν αντίκρισμα.

Επιπρόσθετα σε ότι αφορά την έκδοση και διανομή δωρεάν συγγραμμάτων Μουσικής Παιδείας,παρά το γεγονός ότι τα  Μουσικά Σχολεία λειτουργούν από το 1988, οι μαθητές τους ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ  να αγοράζουν τα συγγράμματα που αφορούν μια σειρά μαθήματα Μουσικής Παιδείας που διδάσκονται στα σχολεία τους με βάση το πλαίσιο λειτουργίας τους (πχ. Ευρωπαϊκή Μουσική, Αρμονία κτλ.), καθώς εδώ και τριάντα χρόνια δεν έχει ληφθεί κάποια μέριμνα που να αφορά την έκδοση τους από το αρμόδιο Υπουργείο. Οι μαθητές λοιπόν των Μουσικών Σχολείων, υφίστανται διάκριση σε σχέση με τους μαθητές των άλλων σχολείων της Β/θμιας εκπαίδευσης και επιτελείται ευθεία παραβίαση της διάταξης του άρθρου 16 παρ.4 του Συντάγματος που κατοχυρώνει τη δωρεάν παιδεία, η οποία συνεπάγεται όχι μόνον την απαλλαγή των μαθητών από την καταβολή διδάκτρων, αλλά και τη δωρεάν παροχή του ελάχιστου αριθμού των στοιχειωδώς απαραίτητων, για την αποτελεσματική συμμετοχή στην εκπαιδευτική διαδικασία, διδακτικών μέσων. Δεδομένου ότι τα βιβλία αποτελούν στοιχειωδώς απαραίτητα διδακτικά μέσα, δεν επιτρέπεται η μερική κατάργηση του συστήματος δωρεάν διανομής τους.

Επίσης για τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου τόσο των Μουσικών Σχολείων, όσο και των ΓΕΛ και ΕΠΑΛ που επιθυμούν να εισαχθούν στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και στο Τμήμα Εθνομουσικολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, τα νέα αντικείμενα μελέτης που αποτελούν κι εξεταζόμενα μαθήματα Πανελληνίων Εξετάσεων, π.χ. «Μουσική Αντίληψη και Γνώση» και «Μουσική Εκτέλεση και Ερμηνεία» δεν αντιστοιχούν σε κάποιο εγχειρίδιο μελέτης, με αποτέλεσμα οι μαθητές να καταφεύγουν στην ιδιωτική εκπαίδευση, αγοράζοντας ταυτόχρονα τα συγγράμματα,  ώστε να προετοιμαστούν για τις εισαγωγικές εξετάσεις στα εν λόγω Πανεπιστημιακά Τμήματα, με πολλαπλή οικονομική επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού αλλά και δυσάρεστες συνέπειες για την ψυχολογία των παιδιών. Φυσικά, όπως είναι κατανοητό, για τους  μαθητές που οι γονείς τους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για υποκατάσταση των κρατικών λειτουργιών και υποχρεώσεων η πρόβλεψη δεν είναι άλλη από την σχολική αποτυχία και τη μαθητική διαρροή.

   Είναι εμφανής λοιπόν και σε αυτή την περίπτωση η κατάφωρη παραβίαση τόσο του άρθρου 16 (δωρεάν παροχή), όσο και του άρθρου 4 παρ. 3 & 4 του Συντάγματος (ισότητα πολιτών).

Παρά τις προσπάθειες και τις πιέσεις γονέων των μαθητών των Δημόσιων Μουσικών Σχολείων για την επίλυση των παραπάνω προβλημάτων των Μουσικών σχολείων μέσω έγγραφων ερωτημάτων τόσο προς τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΑΙΘ όσο και προς τον Συνήγορο του Πολίτη, τα συγκεκριμένα προβλήματα όχι μόνο δεν επιλύονται αλλά βαίνουν επιδεινούμενα.

Φαίνεται ότι και σε αυτό τον τομέα το ΥΠΑΙΘ και η κα Κεραμέως δρουν, για άλλη μια φορά, ανερυθρίαστα υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων των σχολαρχών – ιδιοκτητών των ιδιωτικών Ωδείων σε βάρος των Δημόσιων Μουσικών Σχολείων και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών τους.

Θα το επιτρέψουμε;  


*Ο Δημήτρης Πολυχρονιάδης είναι εκπαιδευτικός της Πρωτοβάθμιας Εκπ/σης, Δάσκαλος, Πρόεδρος του Δ. Σ. του Συλλόγου Εκπ/κών Π. Ε. Αμαρουσίου, Διδάκτωρ Νεότερης & Σύγχρονης Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου – Ιστορικός της Εκπ/σης