Ένας “υποθετικός” διάλογος για την Παιδεία

Ηλίας Παπαχατζής

-Κι εσύ τι θέλεις και φωνάζεις δάσκαλε; Δεν έχεις τη θεσούλα σου; Δεν

τρέχει ο μισθός σου;

-Σωστά μιλάς. Όταν ζητάω τόσα χρόνια “Μόρφωση-δουλειά για όλα τα

παιδιά”, εσύ πού είσαι;

-Ξέρεις οι ανάγκες της επιβίωσης…

-Όταν ζητούσαμε “1.400 ευρώ για όλο το λαό”, εσύ τι έλεγες;

-Είχαμε και κάτι οικογενειακά προβλήματα…

-Όταν μιλάμε για “Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους”, νομίζεις πως

μιλάμε μόνο για τους 50.000 συναδέλφους μας, που γυρίζουν βουρλισμένοι

από νησί σε νησί;

-Για ποιους μιλάτε;

-Για όλους… έχεις έρθει ποτέ σε καμιά συγκέντρωση-διαδήλωση

εκπαιδευτικών να δεις τι λέμε;

-Δηλαδή;

-Μιλάμε για δωρεάν δημόσια Παιδεία για όλα τα παιδιά, για ένα σχολείο,

που θα ανοίγει τους πνευματικούς ορίζοντες του παιδιού και δε θα τους

κλείνει μέσα από συνεχείς εξετάσεις.

-Ε, και τώρα τι άλλο ζητάτε, που έχετε χαλάσει τον κόσμο;

-Ζητάμε τάξεις με 15 μαθητές για να μην αρρωστήσει κανείς απ’ τον ιο.

-Σωστό. Και δεν το κάνουν;

-Το αντίθετο… ενώνουν τμήματα, για να έχουν 28 παιδιά στην τάξη και

δεν προσλαμβάνουν τους εκπαιδευτικούς, που χρειάζονται

-Α, γι’ αυτό το παιδί έχει τετράωρο κάθε μέρα

-Ακριβώς. Και μερικά παιδάκια με μαθησιακά προβλήματα δεν έχουν στήριξη

και απλά βρίσκονται μέσα στις τάξεις

-Ε;

-Και την ίδια στιγμή το υπουργείο, προσπαθώντας να κρύψει τα

προβλήματα των ανεπαρκειών σε καθαρίστριες, νοσηλευτικό και

εκπαιδευτικό προσωπικό, ζητάει την αξιολόγηση του σχολείου

-Τι αξιολόγηση είναι αυτή;

-Δεν είναι σαν κι αυτή, που ζητάμε εμείς

-Μπα, θέλετε εσείς αξιολόγηση;

-Ναι. Να πούμε τα προβλήματα, που έχουμε και η πολιτεία να έχει

δεσμευτεί ότι θα τα λύσει

-Δηλαδή;

-Έχουμε μεγάλα προβλήματα με τα κτίρια, τις υλικοτεχνικές υποδομές,

τη χρηματοδότηση, την επιμόρφωση, τα αναλυτικά προγράμματα, τα βιβλία…

-Ωραία. Και δεν τα ξέρει αυτά η κυβέρνηση;

-Έτσι λέει… Εδώ λέει ότι τα κενά στα σχολεία οφείλονται σε μας…

-Άλλο και τούτο πάλι. Αφού στο σχολείο του παιδιού δεν πήγε φιλόλογος φέτος…

-Όταν λοιπόν δε μπορούν να καλύψουν τα σχολεία με εκπαιδευτικούς, για

ποια αξιολόγηση μιλούν;

-Να πούμε την κατάσταση του σχολείου μας κι αυτό να συγκριθεί με τα

διπλανά, γιατί τα λεφτά-λέει-δε φτάνουν για όλους. Και να ψάξουν, λέει,

τα σχολεία για χορηγούς, για να τα βγάλουν πέρα.

-Αυτό είναι τραγικό… πάλι λεφτά θα μου ζητήσουν;

-Αν φτάσει το παιδί σου στο Λύκειο… γιατί με την ΕΒΕ και την Τράπεζα

Θεμάτων, μπορεί να φτάσει σε καμιά ιδιωτική σχολή μετά το Γυμνάσιο

-Όχι, ρε παιδιά

-Δυστυχώς, αυτό είναι το σχέδιό τους

-Άρα, με αυτήν την αξιολόγηση θέλουν να κλείσουν σχολεία, τα οποία δε

θα έχουν και πολλά παιδιά, αν ισχύει αυτό που μου λες για τα Λύκεια

-Έτσι…

-Με τέτοια μέτρα δε συμφωνώ. Κι εγώ νόμιζα ότι η υπουργός θέλει να σας

κάνει καλύτερους

-Σίγουρα… γι’ αυτό δε μας έχουν ρωτήσει ούτε μια φορά τόσα χρόνια τη

γνώμη μας και τις παρατηρήσεις μας, για τα βιβλία που διδάσκουμε

-Για βαστάζους σας θέλουν;Μόνο για τους υπηρετείτε;

-Ακριβώς… σκυμμένους και φοβισμένους, για να φτιάξουμε τους αυριανούς

τους υπηκόους

-Καλά κι αυτή η υπουργός, αντί ν’ ακούσει όλα αυτά, τι έχει πάθει και

σας πηγαίνει στα δικαστήρια τώρα τελευταία;

-“Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος”…

-Κι εγώ νόμιζα ότι το υπουργείο Παιδείας στηρίζεται στο διάλογο…

-Γι’ αυτό ψήφισαν το νόμο τέλος Ιουλίου… για να γίνει “διάλογος”

-Δηλαδή έχουν η υπουργός και η κυβέρνηση κάτι εναντίον σας;

-Είναι υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης και όχι μόνο. Όποιος έχει ας

σπουδάσει, ας ταξιδέψει, ας ζεσταθεί. Αυτή και πολλοί συνοδοιπόροι της…

-Όπως τα λες, έχετε δίκιο. Ας ασχοληθούν περισσότερο να υπάρξει Παιδεία

και μετά ας ψάξουν τις ευθύνες των σχολείων ή των δασκάλων

-Χάρηκα, που μιλήσαμε

-Κι εγώ δάσκαλε…